Şiirler ağladı bir acı yel kaldı yüreklerdeGitti dostlar Atilla İLHAN şimdi şiirler yalnızO mahur beste çalar,bizlerse hep ağlaşırızBitmez şairimin özlemi daha sonra daha sonraŞiirler teselli olur bana,teşelli olur kalanlara O mahur beste çalar,müjganla ben ağlaşırız...
Ben de şiirlerine mecburum bilemezsinİçimi mısralarınla ısıtıyorumOkudukça yüreğime yağıyor,sel olup taşıyorumBen de şiirlerine mecburum bilemezsinHep dizelerine akıyorum Şiirler öksüz kaldılar, sen artık yoksunYüreğim üzgün,ben suskunAkıyor her bir dizen gözlerimden yaş olupYine dizelerinle avunuyorumBen de şiirlerine mecburum,dizelerine sarılıyorumAçılmış hüznümün çiçekleri, kokuları üzgünİçimde keder olmuş yokluğunYıldızlar eski yıldızlar değilParlamıyorlar sensizliğin dizelerine Şiirlerde ağlayan bir kadınKıvılcımlar düşüyor içineBen de şiirlerine mecburum bilemezsinAn gelir dedin,an gelir Atilla İLHAN ölür Dolaşıyorsun işte tenhalarım da şiirler söyleyerekÖldün mü?Ölmedin! Hep yaşıyorsunYaşıyorsun işte şiirlerinle yüreğime işleyerekNe zaman hüzünlere dalsamŞiirlerine sığındımNe zaman sevdaya başımı salsamDizelerine yüreğimle aktımAma hüzün,ama sevinçHep dizelerinle kaldımAdımla nasıl berabersem,öylece şiirlerindeyimBir dizelerin içimde,bir de elde var hüzünAyrılıklar da sevdaya dahil Bundandır hala şiirlerindeyimHala dizelerini içmelerdeyimHep içeceğimŞairim ben hep kalemine sevdalıyımSen beyaz bir adamsın uzaktakiSen beyaz bir adamsınDizelerinde yaşayanHer okuyuşumda senin için de okuyorumUzaktakiDuyuyor musun?Orada mutlu musun?Hala güzel şiirleri yazıyor musun?Hadi,bana oradan bir şiir çak.Şiirler fena karanlık...Sense dizelerde parlayan ışıkVe her zaman parlayacakİçimdesin hala,hala içimde yaşıyorsunŞiirlerinle ağlıyor,şiirlerinle coşuyorumŞairim,seni hep yüreğim de taşıyorumYine öksüz dizelerinde avunuyorumBen de şiirlerine mecburum bilemezsin...
Ben de şiirlerine mecburum bilemezsinİçimi mısralarınla ısıtıyorumOkudukça yüreğime yağıyor,sel olup taşıyorumBen de şiirlerine mecburum bilemezsinHep dizelerine akıyorum Şiirler öksüz kaldılar, sen artık yoksunYüreğim üzgün,ben suskunAkıyor her bir dizen gözlerimden yaş olupYine dizelerinle avunuyorumBen de şiirlerine mecburum,dizelerine sarılıyorumAçılmış hüznümün çiçekleri, kokuları üzgünİçimde keder olmuş yokluğunYıldızlar eski yıldızlar değilParlamıyorlar sensizliğin dizelerine Şiirlerde ağlayan bir kadınKıvılcımlar düşüyor içineBen de şiirlerine mecburum bilemezsinAn gelir dedin,an gelir Atilla İLHAN ölür Dolaşıyorsun işte tenhalarım da şiirler söyleyerekÖldün mü?Ölmedin! Hep yaşıyorsunYaşıyorsun işte şiirlerinle yüreğime işleyerekNe zaman hüzünlere dalsamŞiirlerine sığındımNe zaman sevdaya başımı salsamDizelerine yüreğimle aktımAma hüzün,ama sevinçHep dizelerinle kaldımAdımla nasıl berabersem,öylece şiirlerindeyimBir dizelerin içimde,bir de elde var hüzünAyrılıklar da sevdaya dahil Bundandır hala şiirlerindeyimHala dizelerini içmelerdeyimHep içeceğimŞairim ben hep kalemine sevdalıyımSen beyaz bir adamsın uzaktakiSen beyaz bir adamsınDizelerinde yaşayanHer okuyuşumda senin için de okuyorumUzaktakiDuyuyor musun?Orada mutlu musun?Hala güzel şiirleri yazıyor musun?Hadi,bana oradan bir şiir çak.Şiirler fena karanlık...Sense dizelerde parlayan ışıkVe her zaman parlayacakİçimdesin hala,hala içimde yaşıyorsunŞiirlerinle ağlıyor,şiirlerinle coşuyorumŞairim,seni hep yüreğim de taşıyorumYine öksüz dizelerinde avunuyorumBen de şiirlerine mecburum bilemezsin...
Şiirin HikayesiAtilla İlhan Çağdaş, Atatürkçü ,devrimci,romantik kişiliği ile her zaman çok sevdiğim,düşüncelerinden örnek aldığım,şiirlerine sevdalandığım yazar şairdir .Yaşamı şiirlerle soluyan biri olarak elbette çok çok sevdiğim şairler var..Nazım Usta,Ahmed Arif başta olmak üzere, daha bir çok şair,ama bir de gönlümde Atilla İlhan var ki o ayrı bir sevda,ayrı bir bakış benim için..Sanıyorum çoğu kadın(tabii ki erkekler için de) için sevda şiirlerinin vazgeçilmezi idi Atilla İlhan...Çoğumuz şiirlerinde,dizelerinin birinde kendimizi bulmadık mı onun şiirleriyle sevdalıya daha bir sevdalanmadık mı?Cenaze günü yaşlısı genci bir çok kadın vardı cenazesinde ve daha sonradan Pınar Kür öyle çok kadın vardı ki cenazede kimi ruj sürmüş gelmiş,kimi öylece üstü başı ile gelmiş,kimi siyahlar giymiş ,,kimi başı açık,kimi kapalı ama heryer, tanıyan, tanımayan kadınlarla doluydu demişti...Atilla İlhan öldükten sonra arkasından yazılan yazıların birinde İlhan SelçukBelki çelişki ama ,onu uğurlarken içimden ona 'sen çok yaşa' demek geliyor diye yazmıştı..Evet o hep yaşıyor,hep yaşayacak....Bu şiiri ikinci ölüm yıldönümünde yazmıştım,onu kendi dizeleri ile yazmak istedim...11 Ekim ölüm yldönümü sevgili Şairimin,ama ben o gün şiirimi asmak istemediğim için şimdi asıyorum sayfama...Sevgiyle,özlemle,rahmetle anıyorum kendisini,kucak kucak yüreğimdeki papatyalarımdan gönderiyorum,ruhu şad olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder